Bİ YALIN GERÇEK DAHA

hayatımızda ilk kez kamera karşısına çıkmış diğiliz çok şükür.. kalabalıklara hitap etmeye alışkın olduğumuz bi yana, ahmet öndaş kardeşim zaten tiyatrocu, zaten her dakka sahnede..

medya 28’de yayımlanan ilk sohbetimizin beğeni kazandığı, gelen tepkilerden belli..

-“gürsel abi, siz ahmet’le tavla oynarken yayın yapılsa bile herkes izler” diyen yüreklere teşekkür ediyorum..

eksik olmasınlar..

****

yalnız şöyle bi sorun var..

bunu, benzer anlamlarda defalarca dile getirdim ve her seferinde “suçlu” ben oldum nedense, anlamam mümkün diğil yahu?

sorun şu; diğer pekçok konuda olduğu gibi, şehrimde kamera karşısına geçmek de maalesef ayağa düşmüş.. son derece sıradan insanlar, bu işleri kirletmiş..

program yapan da.. programa çıkan da..

****

açık açık yazacağım, kimseden korkmuyorum..

şu giresun’da kamil patan dostum dışında kimsenin program yapmasına gerek yok..

ve sevgili kardeşlerim hüseyin gazi menteşeoğlu, ruşen topallı, doğan gülener, değerli abilerim alaattin çulfaz, serdar ustaoğlu, ahmet öğütçü dışında kimsenin de olmayan bilgilerine başvurmaya gerek yok..

akademisyen dostlarımı tenzih ederim..

****

bu yazı nereden çıktı peki?

candan öte bi ağabeyim; “bizim programı da izlemedigini” söyledi bana.. bakınız buradaki da eki çok önemli.. dudak bükücü bi da eki o..

yani, şerefsizler öyle bi düşürmüşler ki bazı değerleri, bizler de direkt o sınıfa sokuluyoruz..

herkes amatörlüğünü kendi mahallesinde yapsın bundan sonra, şehrimi daha fazla kirletmesin..

****

ulan sanat derneği kuruyoruz aynı dert..

ulan edebiyat dergisi yayımlıyoruz aynı dert..

ulan yerel gıda işine el atıyoruz aynı dert..

ulan spor kulübü kuruyoruz aynı dert..

bizden önce adice yapılmış bu işler, ceremesini neden biz çekelim?