Bilindiği üzere son yıllarda Trabzon Arapların ilgi odağı olmaya başladı.

Konuya ilişkin birkaç kısa ironi yaptık.

Çoğunlukla bize hak verenler olduğu kadar, çok sevdiğim sevgili Hikmet Karanis kardeşimiz biraz alınıp, yazılarımızı eleştirmiş.

Olabilir, o da onun görüşü, saygı duyarım.

Aslına bakılırsa, “Arap&Trabzon” ya da “Trabzon&Arap” hayranlığı yeni değil.

Nasıl mı?

Gelin sizi zaman tüneline sokup, sadede geleyim.

Tarih, 23 Nisan 1920.

Ankara’da TBMM açılır.

Mustafa Kemal Paşa’nın başkanlığını yaptığı Meclis bir taraftan iç sorunlarla uğraşırken, diğer yandan da başta Sovyetler Birliği olmak üzere yabancı devletlerle diplomatik ilişkiler kurmaya çalışır.

Bu meyanda, Sovyetler Birliği ile dostluk antlaşması imzalamak üzere Moskova’ya bir heyet gönderilir. Heyette, daha sonra Milli Eğitim ve Sağlık Bakanlıkları da yapacak olan Sinop Milletvekili Dr.Rıza Nur da vardır.

Antlaşma imzalandıktan sonra Dr.Rıza Nur, Trabzon ve Giresun’a uğrar, daha sonra izlenimlerine, “Hayat ve Hatıratım” adlı eserinin 3.cildinin 815.sayfasında şu satırlarla yer verir:

“…Trabzon’da bir iki gün kalabildim. Şehri gezdim. Eşrafı gördüm. Kahya da debdebesinde. Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti bana bir ziyafet de verdi. Reisi Ahmet Beydir. Ramazan imiş. Baktım ziyafette bir de arap var. Bir takım zırvalar, masallar anlatıyor. Kim olduğunu sordum. “Delildir” dediler. Heriften sıkıldım ve iğrendim. Orada duramadım. Hazırlara ‘Şu fellahlar bize bu Harb-i Umumide neler yaptılar da hala bunların mavallarını dinliyorsunuz, hala bunları besliyor, bunların cebine para koyuyorsunuz. Bunu yapmak için insan ahmak olmalı. Bir daha Bu dürzüleri şehrinize sokmayın!’ dedim ve çıktım gittim.”

Dr.Rıza Nur, anılarına daha sonra Giresun’la devam ediyor:

“Giresun’a çıkıp gezdim. Osman Ağa’nın burada da dirayeti gözüküyor. Bir aralık belediye reisi olmuş. Birçok yerleri yıkmış, muntazam sokaklar açmış, geniş bir rıhtım yapmış, motör tamirhaneleri yaptırmış. Giresun bir küçük, minyatür Avrupa şehri olmuş.”

Avrupa’yı çok iyi bilen Dr.Rıza Nur’un o zamanki Giresun’u küçük bir Avrupa şehrine benzetmesi ne kadar ilginç değil mi?” (TOPAL OSMAN, Seyfullah Çiçek, Arı Sanat Yayınevi, İstanbul, 2011, 2.Baskı, s. 62-63)