cennet-i âlâya düşmüş gibi oldum..

PAZAR’LIK

minik yağmur’um babaannesini görmek istiyordu epeydir, el ele kol kola, yanak yanağa gittik nihayet dün anneme..

konuklar da vardı içeri geçtiğimizde.. gerçi biliyordum birilerinin olacağını ama bu kadar da guvvetli bi kadro ummamıştım..

artık bikaç kişi kalmışlardı annemin kankileri.. babaannem (gaynanası) gibi diyeyim hadi annemin götdaşları, benimse herbirinin ayrı ayrı ellerinde büyüdüğüm ennn kıymetli teyzelerim..

cennet-i âlâya düşmüş gibi oldum..

***

kız teknik enstitüsü kökenli annem, pasta-börek üstadıydı zaten, canım ablam da herhalde o’na çekmiş ki, mükemmel bi ikram sofrası hazırlamıştı..

çok yazık ki artık annem mutfak işleri yapabilecek denli dinç diğil.. daha 5 yıl öncesinde bile zeytinyağlı dolma yapmayı kimseye bırakmaz, “siz ne biliyusunuz dolma sarmasını çekilin bakiim” diyip ablama falan kızardı..

bi fikret kızılok şarkısı mıdır yoksa yaşam dediğin;

böyle büyür insanlar, ağlamak çare değil

zaman değirmenini durdurmak kolay değil..

***

yağmur’uma öz torunları gibi bi sevecenlikle bakan bu güzel kadınlara ilkin;

-“sayenizde sabancı imiş, koç imiş, eczacıbaşı imiş, Türkiye’de hiçbi sülaleye nasip olmayacak bi çocukluk yaşadık gızlar” dedim, peynirli böreğimin ilkini yerken..

aynı şeyi anlattı akgün şenyurt teyzem.. gencecik bi gız olan torunu daha yeni demiş, eski fotoğraflara bakarken;

-siz 70 sene evvel giresun’da, şimdi istanbul sosyetesinin yaşayamadığı bi hayat yaşamışsınız!

***

benim doğduğum gün gonuşuldu..

aysın ersöz teyzemin sedef ablayı doğurduğu gün gonuşuldu..

goncay gürdal teyzemin unutkanlıkları gonuşuldu..

gülündü..

öget işseven, birsen güvenç, sevinç topallı, özden pamuk, gülser pamuk teyzelerim özlemle yad edildi..

haşim gürdal, nihat yanıkoğlu, hayati topallı, naci pamuk amcalarım içlerimiz sızlayarak yad edildi..

hüzünlenildi..

***

o kadar mı?

ahmet ersöz amcamın doğumgünü imiş vakitlerden bi vakit.. rasin bayazıtoğlu amcam “şuna bi hediye alalım” deyince babam, “gart herife doğumgünü mü olur yahu” deyip geçmiş..

oysa 50. yaşgünü imiş henüz..

ben şimdi 58 yaşımda gendimi genç sayarken, o kuşak 50 yaşı yaşlılık kabul etmiş?

ne ilginç..

***

muzlu pastaya geçmişken, günlerdir araştırdığım apartuman emine konusunu açtım.. teyzelerim;

– u olsa olsa, mehmet efendi restoranın sahibinin garısı olan eminaanım’dır,

kararına vardılar..

o yolda iz süreceğim..

***

annemle babam balayını, beyoğlu’ndaki bristol otel’de geçirmişler..

sonra yakınlardaki yenişehir palas..

aslan babam be.. nasıl bi balayı ise.. bi otel yetmemiş!

kıh kıh!

sevim müftüoğlu teyzem aynı otelin asansörlerini anlattı.. ahşap kapılı, demir ferforje dekorlu, kapısında özel görevlili.. annem de anımsadı.. okeyledi..

bence en güzel ayrıntı.. bizimkilerin de bi üst kuşağı olan anneleri.. yani gerçek giresun hanımefendileri..

ezan okununca konkene ara verir.. namazlarını kılar.. sonra oyuna devam ederlermiş..

menderesle başlayıp, bugün akp ile zirve yapan zırcahil zihniyetin memlekete en büyük zararı bu güzelliği yok etmesidir..

***

ucundan bucağından ben de yetiştiğim için, vapur yolculuklarını, balolarını, yayla gezilerini, samsun fuarı anılarını falan yazma gereği görmedim..

şimdi birileri, sanki doğru düzgün bişi yaşamış gibi, sanki adamakıllı bi gün görmüş gibi “eski giresunculuk” oynuyo sosyal medyada.. gördüğü bi mendirek, bi samantaş, bi stadyum, bi gale..

bu gibilere hiç de özür dileme gereği görmeden bi sktrin gidin lan diyorum sadece..

yaşadığın gördüklerin dışında

mutluluğu kuytularda bulunca

bir de şöyle etrafına bakınca

yaşlı gözlerle bana gelip sakın üzülme yavrum

zaman değirmenini durdurmak kolay değil..

***

aziz ve muhterem kardeşlerim,

hepinize sağlıklı pazarlar dilerim.. önce Allah’a sonra Türk hekimlerine emanet olunuz..

prof dr gürsel ötker

giresun ünv tıp fakültesi ruh ve sinir hastalıkları hastanesi iyi gine evlerimin önü olmuşlar kürsüsü başkanı