(Keyif Beni Boğuyu)

Aziz ve muhterem kardeşlerim,

Çiğse aradı, “Hadi baba Fuat Başkan’a gidelim” dedi.

İlkin, “Ben whatsapptan kutladım çoktan” dedimse de… Düşündüm azıcık, yakınındaydım belediyenin, “Tamam kızım” dedim.

Aslında benim kişisel anlamda böyle bi ziyaret yapmamın gereği yok, bilen bilir gören görür, caddede yürüyüşüm bile “Hayırlı olsun kardeşim” anlamındadır, günlerdir.

Kurumsal yönüyleyse, Bilgi Yurdu’muz için randevu aldım zaten, bayram sonrasına.

***

Girişte büyük bi Atatürk fotoğrafı ve şanlı Türk bayrağı dalgalanıyordu. Tüylerim diken oldu.

Bundan böyle oralarda sevimsiz insanların yüzünü görmeyecek olmak bile güzel. Allah’ıma çok şükür.

Ben, o bayrağın altında poz verdiğimizi sanıyordum, öyle diğilmiş, idare ediniz.

***

Fuat, makamda yoktu. Basında yer aldığı gibi, odasının kapısı sökülmüştü. “Ben Özkapı İnşaat Yapı Şirketinden geliyorum. Arızalı kapı varmış, yerine takmaya geldim” diyerek, içerde bekleşen onlarca insanın kahkahası eşliğinde koridora geri döndüm…

Tam o esnada geldi Fuat başkanımız, kucaklaştık, bikez daha hayırlı olsunlaştık.

-“Sonra dernek olarak gelecez, içerisi kalabalık, bekleyenin çok” deyip, izin aldım. Ve ayrıldık kızımla belediye binasından.

Caddedeki herkesin yüzünün gülüyo olmasının izah edecek bi siyaset teorisi var mıdır?

Hayır! Durum, tamamen vatanın elden asla gitmeyeceğinin anlaşılmasıyla ilgilidir.

***

Hiçbi kişisel beklenti olmadan bi insanı ziyarete gitmek ne güzeldir.

Bencileyin; korolarıyla, edebiyat dergisiyle, spor kulübüyle, gıda markasıyla, tiyatro grubuyla falan kendi çapında bi “holding” yönetiyorum zaten.

Dernek dediğiniz nedir ki?

Allah böylesi gönül rahatlığı içeren dostluk ziyaretlerini herkese nasip etsin.

***

Tam çıkışta, ad vermiyim, çok güzel bi insana rastladım.

-Abi senden bi ricam var, bak şimdi, Fuat başkan yola ilk çıktığında yanında sadece sen vardın. O fotoğraflar çok önemli. Şimdi görüyorum ki çakallar çoktan sarmış kardeşimin etrafını. Nolur göz kulak ol.

Eksik olmasın. Dedi ki abimiz;

-Sen de bu şehirde ekabirsin, bi markasın. Eksiğimizi görürsen söyle.

Eyvallah abi.

***

Hemen söyleyeyim. Her devrin adamı var örneğin.

Şerefsizliğin adını “profesyonellik” koymuş biridir bu.

O dangalağı belediyeye sokmayın yeter.

Kamuoyuna saygıyla arz ederim.

prof dr gürsel ekmekÇi

KBB (Keyif Beni Boğuyu) uzmanı