19 Mart’da sonsuzluğa uğurladığımız değerli büyüğüm ünlü ses sanatçısı ve bestekar İsmet Nedim’le anılarımın bugün 8’incisini sunuyorum.
“GÖKYÜZÜNDE YALNIZ GEZEN YILDIZLAAARRR…”
İsmet Nedim’in deyimiyle “Devrin en büyük bestekarı olan Teoman Alpay”ın ayık gezdiği gün pek nadirdir.
Nitekim “İsmet Nedim’le Anılarım-6”da anlattığım gibi, “Samanyolu” gibi o muhteşem bestesini bir sarhoşluk anında Metin Bükey’e kaptırmıştır.
Peki, bu olaydan ders almış mıdır?
Ne gezer?..
İsmet Nedim, bir tarihte konser için Eskişehir’e gider.
Kendisine refakat edecek sazcılar arasında udi, bestekar Teoman Alpay da vardır.
Konser öncesi bir dinlenme esnasında Alpay, elindeki bir notayı uzatarak, “İsmetçiğim” der:
“Yeni bir beste yaptım, bu gece ilk önce senin okumanı istiyorum. Bu arada ben de udumla ara nağme yapar, şarkının bazı bölümlerinde sana eşlik ederim.”
İsmet Nedim “peki” der ama ayık gelmesini de şart koşar. Çünkü sarhoş olduğu zaman kendini kaybetmektedir.
O gün gelip çatar.
Teoman Alpay’ın da dahil olduğu saz sanatçıları yerlerini alır.
Müzik başlar.
İsmet Nedim elinde mikrofon, şarkıya girer:
“Gökyüzünde yalnız gezeeen yıldızlaaaarr…”
O da ne?
Arkada “küt” diye bir ses.
İsmet Nedim, Teoman Alpay’ın “Gökyüzünde yalnız gezen yıldızlar” adlı yeni eserini görücüye çıkarırken…
İki seksen sahnenin ortasına kapaklanan üstat da, “Yer yüzündeki yıldızları” saymakla meşgul değil mi!
Görevliler hemen koşup Alpay’ı kaldırmak için uğraşırken, durumu anlayan saz arkadaşları istiflerini bozmadan vaziyeti idare etmeye, İsmet Nedim ise şarkıyı kesmeden sürdürmeye devam eder.
Evet, huylu huyundan vazgeçmemiş, en mutlu olması gereken o gece ölçüyü yine kaçırmıştır, Teoman Alpay.
Ama yine de şanslıdır. Çünkü “Samanyolu” gibi bu eserini de birilerine kaptırmamıştır, en azından!
Not: Bilgiler, “Ünlülerle Anılarım” (Hatırat Yayınevi, 2024, İstanbul) adlı kitabımdan derlenmiştir. (S.Ç.)
Tüm ifadeler:
Sen, İbrahim Melikoğlu ve 4 diğer kişi