PAZAR’LIK

7 yıl boyunca üniversitede kullandığım tek defterim;

şu karşı yaylada göç katar katar deyişi ile başlar, pir sultan abdal’ın..

ardı sıra odtü öğretim üyesi aykut kence’nin evrim teorisi ile ilgili bi makalesi gelir..

(cumhuriyet gazetesinin ikinci sf.sında yayımlanmış bu yazıyı kesip yapıştırmak aklıma hiç gelmemiş olmalı.. birebir defterime geçirmişim, üşenmeden)

(aykut hoca o vakitler doçent idi.. şimdi sağ mıdır, prof olmuş mudur, yaşı başı kaçtır, inanın bilmiyorum)

üçüncü sırayı bi orhan veli şiiri alır.. kızılcık.. ezberimdedir, 41 yıldır;

ilk yemişini bu sene verdi

kızılcık,

üç tane

bir daha seneye beş tane verir

ömür çok,

bekleriz

ne çıkar?

(memleketime dair, 12 eylül cuntasınca yok edilen umutlarımı bu şiirle korurdum)

(sanırım yanılmışım.. bi yerde okumuştum, orhan veli meğer bunu benim gibi “ütopik solcularla” dalga geçmeye yazmış)

***

daha sonra çağdaş müzik merkezi’nin ders programı yazılıdır, ekonomi fakültesi defterimde.. yine ezberden söylüyom;

p.tesi şan

çarşamba solfej ve armoni

cuma koro

***

ve gerisi Beşiktaşk..

sloganlar, tezahüratlar.. sorun soyliyim, hangi tribün şarkımız hangi yıl hangi maçta üretilmiş?

dünyanın en ilginç pankartlarına ait fotoğraf kesikleri..

kainatın gelmiş geçmiş en komik tribün esprileri.. nedeni, niçini, nasılıyla hem de..

tekbi tane fotom var o büyük kapalı’da.. onu da mavi anorağım ve kavun kafamdan çözmüşüm, yoksa suratım flu çıkmış milliyet gazetesinin spor sayfasında..

***

sonuç itibariyle okul defterimde derslerle ilgili tekbi satır yokken,

bikaç da aşk şiiri var tabii..

baklava desenli gız üçün..

susun!

***

kızılcığın gün boyu gafamda yaptığı çağrışımla anımsadım zaten tomurcuk denen mucizeyi..

doğduğum evin bahçasında gül ağaçları var idi çok şükür, gül kokusuyla büyüdüm ben..

1) dikeni vardı maalesef, bütün toplarımızı patlatan…..

2) ve yarım asır sonra ilk kez bugün aklıma düşen tomurcukları, ağacın..

***

tamam anlatıyum aha, çatlamayın daa!

yapraklar ne zaman yeşerir idi, vallahi aklımda diğil.. diyelim, nisan civarı olsun.. çok sürmez, mayısın ortasına doğru, yaprakların arasında zeytin çekirdeğine benzer nesneler oluşurdu.. büyülerdi çocuk göynümü..

tomurcuk idi ismi..

ben nerden bilecem göt kadar çocuk, öyle derdi, adını bilenler..

bi zaman sonra, o tomurcuklar goncaya, goncalarsa kırmızı güle dönüşürdü..

günbegün o mucizeyi izlemek kadar güzel bi masalım olmadı hayatta..

o, adeta bi gecede büyüyen onlarca gülün geçip karşısına bakmak, tek tek okşayıp koklamak, betimlenecek şeyler diğil.. ya da can yücel ustamızdan kopya çekeyim hadi, ben o kadar yazar diğilim..

diyeceğim tekçe şudur;

sanmam ki cennet-i alâ daha güzel bi yer olsun..

***

a) orhan veli’ye bitek bu konuda uyuzumdur.. öyle boş lafa gerek yoktu, alay edilesi konu mudur, biz o günleri bekleriz tabi, ömür çok..

b) kırmızı gül herdem olmaz / yaralara merhem olmaz.. ne sandınız bakim? güllerimiz ve yaralarımızla yaşıyoz biz..

c) çevremde, umutsuz o denli fazla insan var ki! günlerim bi ruh hekimi gibi bu kişileri tedavi etmekle geçiyo..

size de diyim, Türkiye Cumhuriyeti unsurları her detaya hakimdir.. bütün hesaplar tek tek sorulacak, herkes vatana ihanetin cezasını çekecektir, merak etmeyin..

hükumetin askeri, polisi, istihbaratı başka, Türkiye Cumhuriyeti’ninkiler başkadır..

mayısta tomurcuklanmayan gül ağacını henüz doğa yaratmadı..

***

değerli kardeşlerim,

cümleten sağlıklı pazarlar dilerim.. önce Tanrı’ya sonra Türk hekimlerine emanet olunuz..

ord prof dr gürsel ekmekçi

giresun ünv tıp fakültesi doğum hastanesi ebesinin damını görenler servisi bşk