trabzon huzur evi müdürü ve trabzon mezarlıklar müdürü beyefendilerle gün boyu tahminen 10ar kez görüştük..
kim olduğumu
arnik hanım’ın nesi olduğumu sorguladılar uzun uzun..
haklarıdır, ne diyim ki?
****
giresun’da bi kültür derneğinin naçizane başkanı olduğumu.. arnik hanım’ın anneannem yaşında bi ermeni kadın olduğunu, benimse yalnızca hemşerim olduğunu anlattım..
çok varsıl bi ailenin kızı olarak yaşayıp, mübadele vs sonrası giresun’u terk etmeyerek, çok yoksul bi biçimde sokaklara düştüğünü anlattım.. sonra bi gün trabzon huzurevi’ne götürüldüğünü ve orada vefat ettiğini duyduğumuzu..
olayı basına yansıtmadan, yani show ve reklam amacı taşımadan gizlice halletmek istediğimizi.. mezarını yaptırmaktan başka bi niyet taşımadığımızı anlattım..
****
ikisi de iyi insanlarmış, sağ olsunlar..
ilgilendiler.. mezarını buldular.. maalesef mezar yeri ücreti olabileceğinden söz ettiler..
para konusunu merak etmeyin dedim..
başka ne diyim?
mezarlıklar müdürü, kalbimizin iyiliğini anlayıp, duygulu bi sesle “elinden geleni yapacağını” söyledi en son.. bense, “gerisini trabzon’da çay içerken konuşuruz müdürüm” diyerek işi bitirdim..
gelişmeler budur..
****
yarın bana olayın parasal tutarı bildirilecek..
iban’larını isteyeceğim tabi ki..
gerisi, şehrin gerçek sahiplerinin imecesidir..
konuyu bu kadarıyla kapatıyorum..gerisi özele girer..
destek olacak dostlara, tüm rakamları belgeleriyle vats ap’larından paylaşacağım..
sevgilerimle..
”ağlama değmez hayat” 
Yükleniyor ...
Şeker bayramları kutlu olsun.. 