dondurmacı

PAZAR’LIK

mart sonu-nisan başı gibi bi yerdeyken takvim.. ve biz fani müşteriler, atkısız-beresiz günlere başlamış olmakla birlikte daha yeni.. ama henüz montlu iken sokaklarda.. azıcık üşüyerekten hem de..

dondurmacı esnafı kardeşlerimiz kısa kollu tişört giyinmeye başlamıştır çoktan..

****

dondurmacı kardeşimizin yüz ifadesine net olarak yerleşmekle yetinmeyip, dükkanından dışarılara doğru da taşan bu manzara;

-“eh, yaz da geldi yani” anlamı içermektedir..

ihtimal, bizleri etkilemek ve durup dururken dondurma almamıza yol açmak niyetinedir bu davranım..

ama ben, daha çok, dondurmacı esnafımızın, olağanüstü bi abartıyla kendi kendini kandırması olasılığının yazarı oldum..

bu, daha komik olan seçenek idi çünkü..

****

düşünelim;

1) dondurmacısın..

2) mevsim gış gıyametten hallice.. anca bu..

3) kendi kendine yaz mevsiminin geldiğine karar veriyon..

4) belki otur otur canın sıkıldı.. belki para lazım..

5) tişörtle geliyon dükkana.. kötülükten diğil haa..

6) ve biz müşterilerinden de bu mucizevi anlayışa ermemizi bekliyon..

7) vaziyet, resmen palavradır yani..

ama ne güzeldir.. ne çocukçadır..

****

kariyerim boyu, hep bu zırdelilikleri yazdığım için okudu insanlar beni..

hatta başka bişiler yazdığım zaman kızdılar..

bahtiyar dayımoğlu.. gacaroon ahmet.. doğan turan.. eczacı haşim amcam.. aysın ersöz teyzem.. zeyyat abim.. uğur eniştem.. aygüzen öğütçü teyzem.. ahmet öndaş dostum.. ersin özdemir adlı hıyarım..

adlarını bilemediğim pekçok büyüğüm..

tonla genç kardeşim..

****

dün ne yazmışsam misal, ertesi gün sahilde-caddede-mendirekte bununla ilgili nüktelerle / takılmalarla ödüllendirildim..

hayat güzeldir ne diyim ki?

****

bugün toprağa verdiğimiz sevgili rıza aksüt amcacığım da onlardandı..

şık bakımlı herdaim.. kibar centilmen herdaim.. insana moral veren herdaim..

beyefendi, asilzade herdaim..

(adamı, bırakın yazar olmayı, doğduğuna pişman eden insanlardan oluşan bi şehirde, bu güzel şahsiyetlerce onore edilmek paha biçilmezdir, bilesiniz.. bilmeyen nerden bilecek, yazayım)

****

rıza amcamız;

tahminen babam yaşındadır.. benim ve yedi ceddimin, doğduğumuz gün dahil herbi ayrıntımıza vakıftır..

eski çınar diye bişey varsa, ta kendisilerdendir..

leb yazmışsak, anında leblebi diye okuyanlarımızdandır..

kandıramazsın böyle insanları.. ben yazarım diye gtün kalkmışsa eğer, tekbi yazını bile okumaz, indirirler..

sen kendini üç kuruşluk ortamlarda yazar sanarak yaşamaya devam edersin.. ama..

bu soylu insanlar kimin ne bok olduğunu bilirler..

****

rıza amcam gülümseyerek karşımda belirir ana caddede.. o güzel yüz hep sevecendir beni görünce..

tabi, sosyal medyada yer almayacağı için, yeşilgiresun gazetesinden okurumdur.. yani bencileyin bi garibanı bilgisayardan diğil, elleriyle tutarak gazeteden okuyanımdır.. gerçektir, somuttur..

mutlaka beğenmiştir yazımı.. kendinden bişi bulmuştur.. bunları anlatır ayak üstü.. bişeyleri eksik veya yanlış yazmışımdır bazen.. veya yorumlarken yetersiz kalmışımdır..

bilgece düzeltir..

belki şeklen ellerini öpmem ama anlar o sözcüklerimden.. ellerini öpmüşümdür hep ayrılırken..

****

onlar hiç ölmemesi gereken bi kuşaktı.. ne var ki bir bir attaa gittiler..

yalnız kaldık, öksüz kaldık, yetim kaldık, kimsesiz kaldık, şerefsizler arasında bunaldık bunaldık bunaldık.. nefessiz kaldık..

rıza amcam da gitti işte..

hadi ölen sadece beden olsa katlanırdık belki..

eski giresun’du ölen yine..

****

biliyonuz mu..

cenazelerde birbirimize biraz daha sıkı sarılır olduk artık.. tabi yaşça büyüklerime bu espriyi yapamam ama yaşıtlarıma diyorum hep;

-oolum sakın ölmeyin ahabu aralar, sizinle uğraşamam..