ŞEREF MADALYASI

beş altı sene vardır, bi abimiz telefonla bildirip geleceğini, bi gece vakti yanıma uğramıştı..

ilk görüşmemizdi.. on beş yaş kadar büyüğüm idi..

saygıda kusur etmedim..

****

ayrıntı vermem doğru olmaz, istihbarat emeklisi olduğuyla söze girdi..

kendi babasının ve benim babamın da içinde yer aldığı bi ekipten “vatan kahramanları” diye söz etti..

duyduklarım inanılır gibi diğildi..

ağlaştık..

****

“o muhteşem ekipten kimse kalmadı.. en son kıbrıs’ta olağanüstü işler yaptılar, zaten kıbrıs savaşı sonrası görevleri bitti, emekli edildiler”..

dedi..

****

bi araya getiremedim bu bilgileri..

babam ve kıbrıs savaşı?

ben küçüktüm, radyo başında evdeydik.. maç dinler gibi savaş dinliyorduk.. babam da evdeydi yahu.. naapmış olabilir kıbrıs için? hem de olağanüstü?

babam ve silah?

Allah Allah?

****

yıllar sonra bi gün.. yani geçen sene.. yılmaz özdil yazıverdi..

türk istihbaratı peynir tenekeleri içinde telsiz yollamış kıbrıs’a..

o telsizler sayesinde haber gelmiş anavatana, tamam harekât başlasın, vaziyet uygundur gibi..

babacaazım taciroğlu peynirleri karadeniz başbayii idi.. işyerimizde yüzlerce teneke peynir bulunurdu..

gazeteyi havaya fırlatıp balkonlara koştum..

aslan babam.. aslan babam.. canım babam..

****

benim için 20 temmuz budur..

****

bugün yeni bi halka eklendi gurur tabloma.. aşaada gördüğünüz para cezasını Atatürk’ü savunduğum için yedim.. ve 20 temmuz günü ödedim..

tabi, henüz 1740 lira ödeyecek gtüm yok, gerçek dost ve candan sevenlerim sağolsun, para bi biçimde halloldu.. (bunların da sahtesi var maalesef)

şeref madalyasıdır o makbuz..

her eve

her aileye

her evlada uymaz..

****

özetle anlatayım mevzuyu..

Atatürk fotoğrafının indirildiği bi mekâna girip sövdüm.. o fotoğrafı oradan indirenin ağzına sçarım dedim, hepi topu bu..

orada bulunan bi kadıncaaz, ardım sıra şikayetçi olmuş.. aynen şunu diyerek; “bana küfür edildiğini düşündüm”..

hadi oradan len diyemedim..

polisi çağıran benim ulan diyemedim..

mahkemelik olduk..

****

tanıklar??

anlaşıldı ki hiçbi şey görmemişlerdi.. zaten olmayan şeyin neyini göreceklerdi?

sonunda dayanamayıp;

-sayın hakimim, gayet net, şahit mahit yok.. gelip burada geveleyip gittiler.. hani ben de evet sövdüm demesem, yapacağınız hiçbi şey yok, falan diye itiraz ettim..

****

şikayetçi kadıncaaz piyondu ve talimatla çalışıyordu zaten.. (bunun bile şahidi var yahu)

acıdım..

hakim bey, nerdeyse soruları ile suç yaratmaya çalışıyordu.. el kaldırmış mıyım, üstüne yürümüş müyüm, aramızda ne kadar mesafe varmış?

ne alakası var?

acıdım..

****

o fotoğrafı indiren, uzun saçlı bi erkekten söz ettik ben ve tanıklarım oysa..

hakim bey o şahsı hiç merak etmedi..

acıdım..

****

kürsünün görünmeyen yerindeydi.. cübbesini tam seçemedim..

düğmeli miydi?

acıdım..

****

işin komik tarafı biz bu dünyanın en saçma davasını kaybettik kardeşlerim..

ama bu süreçte öğrendiğim yegane hukuksal kavram şu oldu.. ağza zçmak suçmuş da meğer, Allah belanı versin demek serbestmiş..

eh öyleyse bu yazıyla ilgili herkesin Allah belasını versin..

babam ve kıbrıs şehitlerimiz nur içinde yatsın..

bu yazı gültekin köksal abime armağan olsun..