insanlar o kadar “sahte” ki kardeşlerim..

geriye, yalnızca üzülmesi kalıyo bana..

****

hemen herkes, fotoğraflarda “güzel” göründüğü bi biçimi saptamış misal..

neyi kast ediyom biçim demekle? şunu;

anlık mimik, anlık tavır, anlık jest, anlık beden dili…her ama her fotoğrafta, apar topar, önceden saptadıkları bu şekle bürünüyo insanlar.. hep aynı şekle..

ve fotoğraf çekimi esnasında, o görünüme dönüşmek için resmen ‘ıkınıyo’ insanlar..

çok ayıp, çok..

kimse doğal diğil..

nereye kadar sürecekse bu tavır?

****

belki de çoğunuz çözdünüz bunu epeydir.. salak olan bendim aranızda, daha yeni fark ettim..

sonra da büyük bi kaygı ile kendi fotoğraflarıma göz attım.. bakiim ben ne pok yemişim dercesine..

iyi ki bakmışım.. çok rahatladım.. örnekler vereyim mi?

10 kasım günüymüş örneğin.. Ata’mızın heykeli huzurunda ‘’öfkeli’’yim.. dimdik, sepsert duruyom öylece.. göreceksiniz ulann gününüzü, size bu hesabı soracağız, der gibi..

oysa, aynı gün kızımla çekilmiş bi fotoğrafım daha var.. sarmaş dolaşız çiğse ile.. orada ‘’mahçup’’ bakmışım.. kızıma karşı suçlu gibi durmuşum, Atatürk’e olan görevimi eksik yapmışım ki vatan bu halde, beni affet kızım, der gibi..

sonra sonra, fikret’imin cenazesinde çekilmiş bi fotom var, uzaktan.. boynumu bükmüşüm, boş boş bakınıyom dünyaya, ‘’herşey bitti’’, der gibi..

sonra sonra, tam da Beşiktaş’ın gol yediği anda çekmiş hıyarın biri beni.. için için sövdüğüm belli, anca bu kadar olur, “vay a… koyim be’’, der gibi..

doğrusu da bu diğil midir arkadaşlar?

hepinizin fotoğraf makinesi yapaylığından kurtulmanızı dilerim..

****

5 aralık’lar çok hüzün içeren günlerdir benim için.. babamın doğum tarihidir.. sağ olaydı, 93’ten gün alacaktı yarın.. katlanması kolay diğildir..

hafızama kızıyorum, bi mum üfleme anını anımsamıyorum babamın.. hiç mi doğum günü pastası kesmedik? mümkün mü yahu bu?

fazla duygu sömürüsüne gerek yok; benim için acı olan, babamın tonton dedeliğini görememektir.. kim bilir torunları ile nasıl yuvarlanacaktı halı üstlerinde, kim bilir nasıl koklaşacaktı koltuklara uzanıp? derslerine nasıl yardım edecekti kim bilir? çözemediği bi matematik probleminden sonra “hangi inek sormuş bu soruyu” diyecekti?

Allah bilir..

****

belki de yaşlanmak hiç yakışmayacaktı o’na..

elden ayaktan düşmek? rakı içememek? vs vs?

tek tesellim, iyi ki şu son yirmi yılı görmedi o vatansever insan.. bordo bereli dağ komandosu subayına anlatamaz kimse, ülkemizde yaşanan bu rezaletleri..kimse onları zapt edemez..

belki de erkenden vefat ederek kurtuldu babam ve arkadaşları..

bugünün zapt olunmuşları, sadece asker müsveddeleridir..

****

benim yaptığım her icraat..

vatanım için yazdığım her makale..

rahat uyu aslan babam, ben buradayım demektir..

başka bi anlam verilmemesini rica ederim..

****

aziz ve muhterem kardeşlerim,

böylesine emsalsiz bi sistemin sonu, öldükten iki gün sonra çürüyen etlerimiz gibi vasat bi final içeriyo olmamalı.. yüce yaradanın büyüklüğüyle bağdaşır mı hiç bu? halt etmiş öyle düşünen!

illa ki öldükten sonraki hayat diye bi tanımlama yapmayalım.. ölüm sonrası başka bi boyut olsa gerektir.. bakmayın dinlerin palavralarına..

ne diyeyim, ben de çözemedim ki.. inşallah öyledir..

****

ama..

cennet cehennem vardır tabi..

mesela oğlunun her icraatı kaya ekmekçi’ye malum olurdur mutlaka.. yattığı yer cennet olurdur..

mesela oğullarının / kızlarının gürsel apo ekmekçi’ye yaptığı her şerefsizlik malum olurdur mutlaka o talihsiz babalara.. yattıkları yerler cehennem olurdur..

ne sandınız?

ölülerimizin nasıl yatacağını belirleyen bizleriz..

Allah’ın sopası da odur, ilahi adalet de odur..

****

kardeşlerim,

cümleten sağlıklı pazarlar dilerim..

önce Allah’a sonra türk hekimlerine emanet olunuz..

dr gürsel ötker

giresun ünv tıp fakültesi kalça çıkığı hastalıkları hastanesi gadem gtüüze olsun servisi uzmanı