aziz ve muhterem kardeşlerim,

Sizleri ilkin, 9 şubat 2015 tarihine götüreyim.. Bakınız, o gün Ulus Gazetesi’ndeki köşemde ne demişim;

Sn. Kılıçdaroğlu,

Önce kendimi tanıtiyim, biyerden gözünüz ısıracaktır.

İki-üç ay oldu olmadı. Benim şehrime geldiniz. Bi kahvaltıda buluşuldu sabah sabah. Tüm sivil toplum kuruluşları gibi, Atatürkçü Düşünce Derneği de davetliydi. Derneğim adına icabet ettim mecbur.

Size orada sorular sordu insanlar tek tek.

Fındıktı, yoldu, limandı, havaalanıydı, tren yoluydu, fabrikaydı, işsizlikti… Herkes bişeylerden söz etti yani. Çoğu da kendini anlattı, göze girmeye gelmişler tayfasındandı.

Tam da ağzıma büyükçe bi peynir attıydım. Baktım mikrofon bana gelmiş. Nasıl yuttum o lokmayı apar topar, bilmiyom valla. Kalktım ayağa;

-‘’Sayın Genel Başkanım. Dünya tarihinin en densiz iktidarınca yönetiliyoruz. Şu en son 1100 Odalı Kaçak Saray, kanımca sonun başlangıcıdır ve size atılmış muhteşem bi gollük pastır. Lütfen, artık şu golü atınız’’.

***

Şaşırdınız. Belli belirsiz bi gülümsediniz. Size asli görevinizi anımsatan yegane adam benmişim demek, bunca yıldır.

Partiniz İl Başkanı tarafından, bana daha sonra anlatılana göre;

-‘’Kim yahu bu çocuk’’ demişsiniz.

Kibarca böyle çevrildiğini sanıyom, muhtemel;

-‘’Kim ulan bu hıyar’’ demiş olmalısınız.

Benim…

*** *** *** ***

Yaklaşık 10 yıl önceki köşeyazım böyle başlamış. Tamamını buraya almamın gereği yok.

Makalem;

Ekmeleddin hamlesinin yanlışlığı…

Soma’daki 301 olarak açıklanan ölü sayısının aslında bunun 5 katı olduğu ve neden olayın üzerine gidilmediği…

Tüm seçimlerde hile yapıldığı aşikarken, neden kıyametlerin koparılmadığı… gibi konularla sürüp gitmiş.

***

İlerleyen süreçte, Bay Kemal’in dürüstlüğüne kıyamayıp, mevzuyu “Boşuna Sn Kılıçdaroğlu ile zaman yitirmeyelim, bi vatan haini varsa kendisi diğil, danışmanlarıdır ve ayrıca bilgiişlem ağının başındaki ekiptir” diye sonlandırdım hep. Gerek yazılarım, gerek demeçlerimle…

***

Bay Kemal; “Sarayla müzakere diğil, mücadele edilir” demiş.

Doğru demiş.

Baktım tabi, durduk yere bunu neden demiş? Malum, çok yoğun bi sanat kurumunu yönetiyorum, üç saatlik uykularla ayakta durup, gündemi bikaç gün geriden anca takip edebiliyorum.

Okudum, anladım, Sn. Özgür Özel’e demiş,

Bravo, doğru kişiye demiş.

***

Eh ben ne diyim şimdi size, çok ama çok sevdiğim chpli ablalarım, abilerim, ne diyim size? Hani sizin gözünüzde “haylaz çocuğum” ya ben! Hani laf dinlemez, hani kimseyi takmazım a ben? Egoluyum bi de üstelik ya hani, ki dünya üzerinde yapılmış, gelmiş geçmiş en HAKSIZZZZZZ yergidir bu, geçiniz.

Vatan sevginizden, Atatürk sevdanızdan zerre kuşkum yok.

Ama hata ettiniz.

Bana yanlış yaptınız.

Yapmaktasınız.

Yerel siyasetin baş aktörleri elbette beni sevmezler, çünkü onlar için çok büyük “tehlikeyim” ben. Palazlandığım an, ne kadar vasat oldukları ortaya çıkacak çünkü. Düşman bilirler, beni bu hadsiz herifler, hadsiz kadınlar.

Ne demek istediğimi işte Bilgi Yurdu örneğinde yaşıyorsunuz. 100 yıllık Bilgi Yurdu, yeniden doğalı beri herkes gördü edebiyat neymiş, müzik neymiş, fotoğraf neymiş, vs vs vs neymiş, geçmişin değerlerini yad etmek neymiş, günümüz vasıfsızlarından uzak durmak neymiş….

Uzatmiyim abi-abla dediğim, harbiden çok sevdiğim tertemiz insanlar, bana bi özür borcunuz yok mu, Bay Kemal’in son sözlerinden sonra?

Şu koskoca şehirde “sarayla mücadele eden yegane kişi” kimdi?

Fazla söze gerek var mıdır, sorarsınız emniyet kayıtlarına, söylerler size.

Kamuoyuna saygıyla arz ederim.

prof dr gürsel ekmekÇi

Devlet Konservatuvarı Mehteran Bölüğü Başkanı