çok uzun yıllar sonra giresun’a dönmüştüm.. yeni de evliydik sanırım canım olcay’ımla.. iki yıllık falan..
hep gıymalıdan, pazar gününün bi an evvel gelmesinden, gıymalı yaptırmaya gitmekten söz ediyordum..
olcay, tahminen bi giresun evliliğinin temeli olarak gıymalıyı görmeye başlamış olmalı ki, muhteşem bi iç hazırlamıştı cumartesi gecesinden..
turşu kavurmayı da unutma, hem çay hem ayran olsun pidenin yanında, karpuz da keselim mi acaba falan diye diye uyumuşum, o yaz gecesi..
****
yılların özlemi, ünlü bi gıymalıolog olmanın havası ve görmüş geçirmiş bi fırın müdavimliğinin bilgeliği içersinde girdim fırına sabah..
işte o geldi, açılın, aman Allahım kaç gıymalı yiyecek acaba, 15 yıl oldu nasıl da özlemiştir türü bakışları üzerimde hissettim hep..
sıraya girmem, rakip tepsileri kontrol etmem, hamur açan ustalara taktik vermem, elinde kürekle ateşin yanındaki pideleri ayarlayan diğer ustaya büyük saygı göstermem falan.. asla dikkatlerden kaçmıyordu..
-“vay bee hiçbi detayı unutmamış, ne gadar akıllı bi çocuk” fısıltıları arasında, başkalarına ait çıkmış pidelerin altlarını süpürmeye devam ediyordum..
bi fırında, sadece apo ekmekçi’ye ait olan görevler vardır.. gider, döner ve kaldığı yerden devam eder o..
o gün de öyle oluyordu..
****
öğlene doğru çıktı bizim evin pideleri..
ev ile fırın bikaç yüz metre mesafeli idi.. bilenler için yazayım; fırın kumyalıda, ev stadyum civarındaydı..
tembihlemiştim taksiciyi, daha fırını görmeden.. “benim pidem saat 12.08’de çıkar, tam o saatte gel beni al” deyu..
taksici gaza bastığında saat, 12.09 idi..
****
tam gaz gidiyorduk.. çabukkk diye bağırıyordum.. pideleri soğutmamak diye bi kariyer sorunu var idi..
zedeleyemezdim..
****
stadyumu geçtik..
valilik kavşağından döndük..
kırmızı yandı..
sövdüm..
fakat? nasıl olur? bu araçlar üretilmiş midir gerçekten? filmlerde diğil miydi o?
ordu yönünden, trabzon yönüne doğru askeri bi konvoy gelmekteydi.. tank taşıyan büyük tırlardan bile büyük, mesela olsa olsa viyadük taşıyan devasa tırlar geçmeye başladı önümüzden..
ömrümde daha önce hiç görmediğim, kimsenin gördüğünü sanmadığım bi ağır vasıta türüydü bu..
neden? böyle bi konvoyun anca uzaylı istilasında yola çıkması lazımdı? acaba trabzon’da ne oluyordu da bu sevkiyat vardı???
bilemedim.. halen de bulamadım.. aynı taşıtları bi daha görüp de kimselere emsal gösteremedim..
****
konvoyun yavaş yavaş geçmesi 45 dakikayı buldu..
eve gittiğimde pideler soğumuştu..
8 Yorum
Beğen
Yorum Yap
Herkesi bekliyoruz… 
”ağlama değmez hayat” 
Yükleniyor ...
Şeker bayramları kutlu olsun.. 