”bakır kaplar kalaylansın
şu odada bi mum yansın
uyuyan bahtım uyansın
ah ana beni eversene” türküsüne oldum olası duygulandım..
biraz mahcup olmadım mı peki, mandolinimle çalarken? oldum tabi.. sanki gendim üçün mü çalıyordum? hayır!!! daha küçüğüdüm yahu, ne evlenmesi, ilkokuldaydım la!!!
olsun, yine de gizli gizli çalıp söylerdim bunu evde..
ama, bu sayede memleketimin geleneklerini algıladım o aklımla bile; evde mum yanması, gelinlik kız var demekti, kapların kalaylanması düğüne hazırlık demekti..
ey gidim.. aha yine gözlerim doldu..
****
sonra aynı yıllar mehmet pekün adlı bi şarkıcı abimiz çok ünlendi tv’lerde falan.. ”zor dostum zor sevilmeden sevmek” diye pek sevilen bi şarkısı var idi.. 45’lik plağını bile almıştım.. ben zamanla bunu da koydum mandolin repertuarıma.. babam şaşkın şaşkın bakardı? gendim üçün mü çalardım? hayır!!!
ama bu sayede ayrılık diye bişey olduğunu algıladım, o aklımla bile..
çok düşündüm çok.. mehmet pekün acaba sevdiği gızı alabilmiş midir? inşallah almıştır.. aha ağluyum..
****
sonra bi gece..
23 yıl evvel..
olcay’ın kına gecesiydi..
duygulandım tabi.. en çok ben ağladım..
teyzeler hep güldüydü; ”uşşşş u da neymiş gız, damat ağlar mıymış kınada” diye diye..
aha yine duygulandım..
(pazar’lık / mayıs 2016)