3 yıl önceydi..

bi dostum götürdü..

sıkıldım da..

tanıdığım kimseler diğildi..

****

plaj yapacaklardı orayı..

il dışında, falanca ilçemize daha yakın, deniz kenarı..

-“biz 3 yıl buradan bişey beklemiyoruz” dediler..

****

zaten o ana değin hiç ağzımı açmamış ben..

tamamen susup, için için güldümdü..

sanki coca cola’nın ceosusun!

nerden biliyon 3 yılı 5 yılı?

klasik türk girişimci lafıdır bunlar;

şu kadar yıl kâr beklememek..

günde sırf 100 çay satsak yeter diye yola girişmek..

bu heriflerin tamamı ikinci yılın ortasında batmıştır..

(oysa çekirdeğinden yetiştik.. o caddeden saatte kaç insan geçtiği gibi, o mahallede senin ürünlerini tetikleyecek hangi tür esnaflar yer aldığı gibi, o ilde su sayacı olan kaç konut bulunduğu gibi hesapları olur ticarete atılmanın.. sallıyorum markayı ve rakamı, 200bin su sayacın yoksa nah görürsün mc donald’s mağazasını)

(ilgili bölge müdürü önce belediyeye gider.. milletvekili torpil telefonu ile)

****

ben bunları düşünüp dururken veda saati geldi..

o çok bilmiş ve boş gonuştu sandığım adam bizi uğurlarken dedi ki;

-“biz bu fidanları yeni diktik.. buralar 3 yıl sonra yemyeşil ağaçlıklı bi tesis olacak.. 3 yılda anca büyürlermiş “..

yol boyu hmmmmmm deyu düşünüp afferin la hadi bakalım dediğimi anımsıyorum..

****

geçen bi vesileyle oradan geçtim..

yemyeşil ağaçlar.. iri iri gölgeler.. onlarca araba.. tıklım tıklım bi kumsal..

unutmuşum tabi..

irkilip;

bura ora la, helal olsun herife dedim!

****

ilk defa boş gonuşuk etmeyen bi esnaf görmüşüm meğer..

Allah ekonomi bakanı eylesin..