anadolumuzun ilk amigosu da giresun’daydı

PAZAR’LIK

(kötüye kötü demeyi bilmeliyiz.. yoksa yaşam sıradanlaşıyo.. bugün bi abimiz, giresunspor eski amigosu adnan’ı yazmış.. imla yanlışlarına falan hiç girmiyim, ortaokul çocuğu düzeyinde berbat bi yazı.. ve salt yazmış olmak için yazıldığı belli..

kötüye kötü deyin kardeşlerim, sonunda kazanan olursunuz..

ve adnan abi ile ilgili en “keskin” bilgi yok o yazıda.. ne yazık ki araştırılmamış, o günler zaten tam yaşanmamış belli.. o konuda yazılmışlar okunmamış..

ve o yazı kör gözlerce beğenilmiş.. paylaşım yapılmış.. bu şehrin içine böyle böyle ettiler, yeter artık..

işte aynı konuda gürsel ekmekçi’nin eski bi yazısını sunuyorum.. üzgünüm, elimden bişey gelmez, maalesef gürsel ekmekçi benim)

***

uzun kollu, beyaz bi tişört.. altta yeşil bi eşofman..

amigo adnan abimiz özetle bu idi..

benim, karşı tribünde, babamın ellerinde veya anamın kucağında olduğum, ilk okul öncesi yaşlarıma rastlar..

***

bu giysi ve amigonun yaptıkları fantastik şeylerdi minik apo için.. daha önce hiçbi yerde gördüğü şeyler diğildi..

eğlenceliydi en azından.. palyaço gibi, sihirbaz gibi…ne diyim, sözcük yok ki?

abimiz sahada takla falan da atar, bizleri güldürür müydü, yoksa bu gısmı ben mi hayalimden uydurdum, bilemedim şimdi valla?

ama net olarak yegane anımsadığım; amigo adnan sahaya inip de herhangi bi slogan eşliğinde tribünleri bi sağa-bi sola yaylandırmaya başladı mı korkup ağlardım ben..

-“baba, tribün yıkılacak, ölecez, kaçalım”!!!!!

***

yıllarca haklı olarak havasını attık tabi; dünyanın gelmiş geçmiş tek kadınlar tribününün.. orada da bulundum bizzat, annem-ablam falan, battaniye altlarında..

ama bu amigo oluşumunu anlatmayı ihmal etmişiz hepimiz..

baķınız sevgili dostlarım,

önce genç çotanaklar grubu ile başlayan, sonra çArşı’nın çocuğu olmaklığımla devam eden ömrümde gitmediğim deplasman, görmediğim il yoktur..

bunların hiçbirinde amigo diye biri yoktu..

hele ki adnan abi gibi tuhaf giyimlisi asla yoktu..

(miniklik yıllarımdan anımsadığım, gassaraylı bi amigo ve ayrıca Beşiktaşımızın amigosu pehlivan da böyle manyakça giyinirdi, basındaki fotolardan bilirim)

yani anadolumuzun ilk amigosu da giresun’daydı..

****

tuncer dervişoğlu ağabeyimin anlatımlarından biliyoruz bi de;

hem belediye bandosu, hem de medler orkestrası tribünlerde olurmuş..

yani halt etmiş daha dünkü bok olan, eskişehirspor tribün orkestrası..

giresun kültürünün ne olduğunu anlasın herkes diye yazıyorum bunları.. öyle istanbulda falan yapılan saçma sapan “günler” ile anlatılmaz giresun..

***

(şimdi benim şehrimde genelev bile varmış diye övünçle bahsedecem, bin tane laf yiyecem.. giresun her anlamıyla avrupa kentiymiş kardeşim, bugünkü ucubelikleri bana giresun diye yutturamaz kimse)

***

(ama bu hikayenin sonu kötüdür.. minikken efsanevi bi yaratık diye bildiğim amigo adnan abiyi, lise çağımda orduspor amigosu olarak görüp, yaşamımın ilk hayal kırıklığını tatmış idim.. yahu bunu bilmiyorsan, amigo adnan’ı neden yazarsın abi?)

***

aziz ve muhterem kardeşlerim,

yazımızı amigoluğun bi başka boyutuyla bitirelim.. gördüğünüz gibi, 1970lerde bile memlekette özgürlük varmış..

bugün, taraftarı coşturmak için sahaya insin bakalım bi amigo, polis anında karga tulumba götürmüyo mu?

Beşiktaşımızın dünyaca ünlü amigosu alen’in orta sahaya kadar inip tüm stadyuma 3lü çektirmesi için bile bissürü torpiller yapıldığını, ricalar edildiğini biliyorum..

benim zamanımdaysa, bırak sahaya inebilmeyi, tribünü yönetmek üçün set üstüne çıkmak bile zorla olurdu.. polis, en sonunda tribün “mukavemetine” karşı koyamaz, “peki, ama sadece 3 kişi çıksın” falan gibi izinler vermek zorunda kalırdı..

bakmayın yani, Ata’mıza diktatör dediklerine, o’na yakın olan her zaman diliminde biraz daha özgür ve çağdaştı herşey..

cümleten sağlıklı pazarlar dilerim.. önce Allah’a sonra Türk hekimlerine emanet olunuz..

prof dr gürsel ötker

giresun ünv tıp fakültesi veremle savaş hastanesi ezük hamsiler bölüm başkanı