Yaprak dökümü…

Bilgi Yurdu camiamızın en gözde birimlerinden İzler Dergimiz bir büyük acı daha yaşıyor.

Seçkin Bilgen Gültan ve Aziz Ergun’un üzüntüleri henüz tazeyken, bugün de çok değerli büyüğümüz Mehmet Aksu’nun vefat haberiyle sarsıldık.

Bir süredir beklenen acı son idi ama, gelin bir de bizlere sorun.

***

35 yıldır babasız kalmış bir zavallıyım, hem Ekmekçi, hem de Bilgi Yurdu ailelerini temsilen ilk önce sevgili dostum Olcay Aksu ‘ya (ve kardeşlerine) sabırlar diliyorum.

Thm Koro Şefimiz, canım kızım Hilal Aksu da dayısını yitirmiş oldu böylelikle.

Acıları, acımızdır.

***

Mehmet Abi, iyi bir yazardı.

Şöyle örnek vereyim; Yaşar Kemal bir dağı, bir çiçeği anlatırken insanı canından bezdirir. Ne dediğimi iyi biliyorum, lütfen itiraz etmeyiniz… Gelirsiniz yanıma, karşılaştırmalı örneklerle anlatırım mevzuyu.

Oysa Mehmet Aksu bir kuzuyu yazarsa, evinize süt kokusu gelir.

Benzetimi bağışlayın, bağlamayı adeta konuşturan parmak virtiözlerini bilirsiniz di mi? Bunlar çok iyidirler, ama ne çaldıkları kolay kolay anlaşılmaz! Kendilerinin de ne yaptıklarını bildiklerini sanmıyorum.

Benzer yönüyle, Yaşar Kemal, dev bir yazar değil, sadece çok iyi bir yazardır.

Fakat Mehmet Aksu, sözün tam anlamıyla dev yazardır.

***

(Yanlış anlaşılmak da istemem, Yaşar Kemal üstad elbette gerçek bir entelektüel, aslanlar gibi bir Türk aydınıdır)

(Son haftalarda, ulusal basında Türk yazar, Türkiyeli yazar gibisine aşağılık bir tartışma başladı. Gülüp geçiniz, Türküm diyemeyen şerefsizlere)

***

Birkaç yıl önce, ne yazık ki çok gecikmeli, ömrümün sonbaharında tanıma onuruna sahip olduğum sevgili Mehmet Aksu’ya Allah’tan rahmet diliyorum.

Bir büyük Atatürkçü’nün vefatı da apayrı bir derttir, dermanı yoktur.

Yattığınız yer nurla dolsun, gittiğiniz yer eski Giresun’umuz kadar güzel olsun canım abim.

Gürsel Ekmekçi