şöyle 10 yıl falan geriye gidelim.. cemaat ve malum partinin el ele verip cumhuriyetimize saldırdığı yıllar.. Atatürk’e açık açık sövdükleri zamanlar..
****
bense dönemin Add başkanıyım ve Ulus Gazetesi yazarıyım..
yazılarım, demeçlerim ve en önde yürüdüğüm sokak eylemleriyle direniyorum zulme..
****
annemin bi biçimde haberi oluyo bunlardan..
annem hep tedirgin..
annemin hep aklı bende..
içeri alınmamdan, dayak yememden, hatta öldürülmemden korkuyo..
bi de hiç bilmiyom kimin, pkknın mı, yobazların mı, aman dikkat ihbarları geliyo devamlı, ölüm listesindeymişim?
yahu bakmayın şimdilerin sahte kahramanlarına.. hepsi sinmişti gt korkusundan.. öyle günler..
herkes yer, ben yemem..
şerefsiz herifler!
****
bense tüm bu duyguları iliklerine değin yaşayan biri olarak “havalardayım” tabi..
ama annem diyo ki;
ula gelir seni milletin ortasında döverim, deli deli yazılar yazma, deli deli gonuşma!!
dünyada en gerçek karizma anne’dir..