doğduğumuz günden yakın bi zamana, örneğin son 7-8 yıla değin birlikte sokakları-dolmuşları, parkları-deniz kıyısını yani hayatı paylaştığımız, çok da sevdiğimiz, pek pek pek sempatik cüce abilerimiz ve ablalarımız birdenbire ortadan kayboldular..

bunun bilimsel, tıbbi anlamda bi açıklaması mutlaka olmalıdır ama yaşamın böylesi eşsiz bi renginden yoksun kalmamız nasıl da kötü bişeydir di mi?

cücelik diye bi gen vardı da o mu yok oldu, ne diyim de ağliyim ben şimdi?

***

bununla birlikte caddelerimizde çok sayıda eşcinsel erkeklerin peydahlanması olgusu, ilginç bi ayrıntı olarak, birdenbire hayatımıza girmiştir.. dünyaları güzeli bu gencecik çocuklar yürüyüş tarzlarıyla kendilerini net olarak öyle bi belli etmekteler ki, bu denli çoğalmalarına şaşırmakla birlikte, tercihlerine saygı duymaktan öte ne yapayım?

şunun da bi kenarda not niyetine durmasını istirham ederim, eşcinsel olup namert olan tekbi insan tanımadım.. oysa “herifim” diye gezenler arasında o denli çok şerefsiz var ki…….

lafı nereye bağlayacağımı kendim de bilemedim şimdi.. cüceliğin bitmesi, eşcinselliğin çoğalması, birbirleriyle ilintili midir?

boyumdan büyük sözler etmek, durduk yere pot kırmak vs istemem tabi.. gayet sevgi dolu bişiler yazmak istemiştim oysa, inanın..

cümleten hayırlı akşamlar dilerim..

Prof Dr Gürsel Ekmekçi

Giresun Devlet Hastanesi Başhekimi